Roelof Sieben (1919-2006)
Hie is groot worden op Fort, in de veurmaolige gemiente Zuudwolde. Zien mam is jong oet de tied kommen is.
Roelof Sieben was een actieve kirrel, die veul verschillende dinger anpakt hef in zien leven. Hie hef bij een boer warkt, hie hef reiziger west, winkelier en hoofd van een bejaordenhoes. Veur bruloften en partijen wussen ze hum te vinden, want zien gedichten en veurdrachten meuken hum gewild as conferencier.
Umdat e preblemen met de ogen har die aal anargerden, mus e stoppen met warken. Maor hie was een echte deurzetter en al kun e slecht zien (hie har een speciale typemachine met grotere letters en lampen dernaost veur extra locht), begund’e aal meer te schrieven. Zo kwam e van 1983 of nog tot een beheurlijke productie.
Maor daorveur was Roelof Sieben ok al schriever. Zoas hierboven al stiet, schreef e dinger um veur te dragen bij gelegenheden as bruloften en feesten. In Oes eig’n Kraantien, een wekelijks oetkommend tiedschrift in zien toenmaolige woonplaots Zweel, hef e meer as honderd humoristische verhalen schreven under de titel De wereld van Joppie.
De leste jaoren van zien leven weur e verpleegd in De Schiphorst in Meppel, waor e in 2006 toch nog onverwacht oet de tied kommen is. Roelof Sieben was trouwd en har drie kinder en zes kleinkinder.
Roelof Sieben mus niks hebben van het zogenuumde Drents Volkslied van J.J.Uilenberg. Hie zee daor over: ‘Het wordt wal ies zien as het Drents Volkslied, maor veur veul Drenten is het dat niet, hef het dat nooit west en zal het dat ok nooit worden.’ En wieder: ‘Wat inhold betreft, vin ik het slim overdreven.’
En aj wat niet zo goed vindt, kuj de kop in de schoot leggen en het zo laoten. Maor zo was Roelof Sieben niet. Hie hef zölf een aander volkslied schreven met as titel Oens Drenthe, een lied met in totaol negen coupletten.
Boekpublicaties:
- Van heuren zeggen (1983);
- Een stuk of wat lösse centen (kinderboek oet 1984);
- Van de mörreng töt de aovend (1986);
- Van komen en van gaon (1988);
- Waar liefde woont (1989);
- De jonge Johanna (1991);
- De wereld van Joppie (z.j.);
- De veurdeur is lös (z.j.).
Een keur oet het wark van Roelof Sieben:
OENS DRENTE
Oens harte klöpt veur d’olde laandschap
Oens eigen Drèentse laand
Hier gaot de schoonheid en de ienvoud
Te samen haand in haand
Wij hebt hier nog de ruumte
Nog bos en heideveld
Wat ’t naogeslacht oens naolöt
Daor biw zo op gesteld
Oens Drente hef gien hoge bargen
Gien zee, en ok gien straand
Toch wördt ‘t deur veulen uutverkoren
As het vekaansielaand
De stadties en de dörpen
Bint hiel goed bij de tied
Maar waor de sfeer toch Drèents is
En det muw echt niet kwiet
Oens harte klöpt veur d’olde laandschap
Oens eigen Drèentse laand
Mit naoberschap hoog in het vaandel
Verbunden deur ien baand
Det is de baand der liefde
Die nimmer zal vergaon
Zo laank er Drèentse harten
Veur ’t laand en ’t volk zult slaon.
SUNTERKLAOSRIEM-PERIKELS
Sunterklaos,
flauwe kul?
riempies maken,
kienderspul?
zo maor klaor?
’t is aovermörgen
en dan stao ik daor,
ik zit vol zörgen,
eerlijk waor.
Ik begun maor weer,
aans krieg ik bonje
maar wat riemt er nou
op o-de-klonje?
Sunterklaos
goedheiligman?
Ik krieg er altied
kopzeert van.